"Logica brengt je van A naar B, verbeelding brengt je overal"
- Albert Einstein


Volwassenen
Cliënten komen bij mij omdat ze hun relaties willen verbeteren, meer zelfvertrouwen willen, meer inzicht in hun zakelijk functioneren willen krijgen, zich beter willen leren ontspannen etc. Ik werk voornamelijk met counselende gesprekken, ontspanningstechnieken (of hypnose) en visualisaties. Counselende gesprekken kunnen inzicht, steun en verwerking opleveren, zodat emoties, gedrag en gedachten kunnen veranderen. Ontspanningstechnieken, ook wel hypnose genoemd, helpen ons “vergeten” gebeurtenissen weer in herinnering te brengen. We krijgen inzicht in onze reacties in het verleden en we zien hoe het verleden ons gedrag van vandaag beïnvloedt. Ook is het mogelijk met deze technieken op te sporen in hoeverre psychische factoren ons (lichamelijk) ongemak of zelfs pijn bezorgen. Visualiseren is het vermogen om gericht beelden op te roepen. Met dit creatieve vermogen kunnen wij in onszelf nieuwe mogelijkheden ontdekken, zowel voor gevoelens als voor gedrag. We kunnen visualisaties gebruiken om onze aandacht te richten op beelden die ons rustig en ontspannen maken. Visualisaties worden ook gebruikt om positieve denkbeelden te creëren die ons natuurlijk afweersysteem tegen ziekten activeren.

Kinderen
De ouders kennen hun kind beter dan ik en daarom hoor ik graag eerst hun gegevens. Hoe was de start van zijn of haar leven en welke belangrijke dingen zijn er gebeurd? Welk gedrag van het kind brengt hen bij mij? We bespreken de feiten. Wat is het verhaal achter de feiten? In overleg met de ouders maak ik uit wat het beste is: alleen sessies of sessies plus een verhaal of alleen een verhaal. Sessies met de ouder(s) erbij of juist niet. (Bij peuters en kleuters vertellen de ouders het verhaal altijd zelf thuis.) Hebben de ouders zelf sessies nodig om de interactie met hun kind te verbeteren of zijn gesprekken met pedagogische raad genoeg? Sessies met kinderen bestaan uit het houden van gesprekken en het aanleren van technieken uit de auraleer. Zoals gronden; je bewust worden van je uitstraling en die veranderen als je dat wilt. je verbeelding gebruiken om een (visuele) bescherming op te bouwen; visualiseren; de lemniscaat toepassen; het je bewust worden van het hoe en waarom van je boosheid en “wat zou je eigenlijk willen bereiken met die persoon op wie je nu zo boos bent?” Meer over therapie met verhalen uit de inleiding van mijn boek “Geef je woorden vleugels.” Als volwassene heb je, behalve in je dromen, meestal het contact verloren met de magische wereld die je in je kinderjaren als vanzelfsprekend hebt ervaren. Daarom is het moeilijk te begrijpen dat verhalen met irrationele wendingen zo’n genezend effect op kinderen kunnen hebben. Maar hun verbeeldingskracht staat voor niets en kan aangesproken worden om hen te helpen genezen. Om mij van de medewerking van hun fantasie te verzekeren, maak ik mijn verhalen zo sprookjesachtig mogelijk, door symbool- en droomtaal en het gebruik van zintuigelijke woorden. Kinderen beleven de wereld via al hun vijf zintuigen. Zelf denk ik vaak aan deze passage in Assepoester: Assepoester ging naar het graf van haar moeder onder de hazelaar en riep: “Schudden boompje, heen en weer, werp goud en zilver op mij neer.” Toen wierp de vogel in de boom een gewaad van goud en zilver naar beneden en muiltjes die met zijde en zilver bestikt waren.
Het is een beeld van grenzeloze liefde die over het graf heen reikt en in de hele kosmos aanwezig en aanspreekbaar is. Voor mij als kind was dit begrijpelijke en troostrijke taal. Of het beeld uit het rijk van vrouw Holle als het kind in de wei komt waar de zon schijnt en duizenden bloemen bloeien: Zij kwam bij een oven vol brood; het brood riep echter: “O haal mij eruit, anders verbrand ik; ik ben allang gaar.” Uit deze tekst blijkt zonneklaar dat alle dingen bezield zijn! Dat klopte met mijn beleving. Ik zag de goudbruine kleur van gerezen brood, ik rook de heerlijke lucht ervan en ik zag een glanzende wei vol bloemen met een oneindige blauwe hemelkoepel erboven.
Magie is het gevoel dat je met goddelijke hulp invloed kunt uitoefenen op de krachten die je leven beheersen. Het geeft hoop dat je onmogelijke en grote taken kunt vervullen, want er is hulp. Kijk maar naar Assepoester die door de vogels geholpen wordt als zij de linzen uit de as moet zoeken. Je kunt het vertalen als geloof in je eigen creatieve vermogens. Als je tegen een meisje dat steeds struikelt zegt: “Loop eens als een elfje”, stimuleer je haar met beeldspraak om haar eigen fantasie te gebruiken. De opdracht: “Til je voeten op” is getransformeerd tot een boeiend spel dat zij naar eigen inzicht kan spelen. “Je voeten optillen” is iets oninteressants dat voor volwassenen kennelijk erg belangrijk is, maar in de huid van een elfje kruipen, is aanlokkelijk en stimulerend. En elfjes struikelen niet.
Door een beeld te gebruiken heb ik niet alleen haar belevingswereld veranderd, maar ook de mijne. Van de moeder van een onhandig kind ben ik opeens veranderd in de moeder van een kind dat loopt als een elfje! Onze wandeling heeft glans gekregen.
Hoe kun je je een manier van uitdrukken verwerven die niet alleen het leven van je kind aangenamer maakt, maar vooral ook je eigen leven met hen? Want hoeveel je ook van je kinderen houdt, het is toch vaak een heksentoer om de sfeer goed te houden. En hoe bang ben je niet dat je die hele opvoeding niet goed aanpakt en dat zich dat later wreken zal.
Zo begon ik verhalen te vertellen aan mijn kinderen en later- in mijn praktijk- waren mijn eerste cliëntjes de kinderen van mijn volwassen cliënten. Door deze samenloop van omstandigheden is het voor mij vanzelfsprekend om te beginnen met informatie die ik van de ouders krijg over het gedrag van hun kind en hun reactie daarop. Samen met de ouders maak ik uit wat ik zal doen: hebben zijzelf sessies nodig over hun interactie met het kind of is een gesprek over een andere aanpak genoeg? En ten opzichte van het kind: heeft het kind sessies nodig, maak ik een verhaal en lees dat voor of is het kind al therapie-moe? In dat geval maak ik verhalen voor kinderen die ik niet gezien heb. Bij de kleintjes, te beginnen met twee en een half jaar, stel ik altijd voor dat de ouders zelf het verhaal vertellen. Ieder kind krijgt het verhaal mee op papier. De ouders zetten het soms op een i-pod, of ze maken er een zelf en boekje van. Dat ervaart en kind als wel een héél speciaal kado

Workshops
Workshops over het schrijven van verhalen voor kinderen met problemen, geef ik aan voor mij georganiseerde groepen.
Opzet van de workshop:
Wij beginnen met twee oefeningen die gericht zijn op een kind waarvoor je een verhaal wilt maken. Daarbij komen aan de orde intuïtie, meditatie, verbeeldingskracht en het scheppen van een beeld. Tijdens die oefeningen schrijf je op wat bij je naar boven komt: wat zie je als het kernprobleem van het kind? Hoe vertaalt zich dat in uiterlijke kenmerken? Met welke omgevingsfactoren heeft het kind te maken? Hoe zou hij die idealiter kunnen hanteren? Wat zijn zijn sterke punten? Wat wens je voor het kind? Of, welke boodschap wil je overbrengen? Verbeeld je dat dat je lukt, waaraan zou je dat dan kunnen zien? (hoe is dan het uiterlijk van het kind veranderd?) Via welk dier of symbool kun je deze gegevens vertalen naar een sprookje? Hierna zetten wij in korte schrijfopdrachten een verhaal op: begin, gelukkig slot en plot. In deze volgorde. ( Een gelukkig slot wil zeggen dat je je omstandigheden kan hanteren, het wil niet zeggen dat bijv. papa en mama weer bij elkaar komen.) De deelnemers krijgen een handleiding mee om thuis het verhaal af te maken en te verfijnen.
Follow up:
Wij maken een afspraak met alle deelnemers om in het echt of virtueel weer bij elkaar te komen en de gemaakte verhalen aan elkaar te overleggen. Als jullie mij erbij willen hebben vind ik dat erg leuk, maar zonder mij en met elkaars feedback kun je ook al veel.
anneke van der meer - coaching en verhalen - anneke



anneke van der meer - coaching en verhalen - coaching



anneke van der meer - coaching en verhalen - publicaties



anneke van der meer - coaching en verhalen - contact